اولین اصل، تقاضای مشتری و تولید سفارشی به صورت اختصاصی است که توسط خیاط ­ها یا خانه های مد­، طراحی و تولید می­شود. این اصل در واقع با فست فشن ها و تولید انبوه به مخالفت می­پردازد.

این اصل بر روش تولید، به شیوه ای سازگار با محیط زیست تأکید دارد. که از مواد اولیه محصول، فرایند تولید از جمله رنگرزی و…گرفته تا بسته بندی محصولات را شامل می­شود. به طوری که در این موارد کمترین آسیب را به محیط زیست (آب، هوا، موجودات زنده و…) وارد می­کند.

منظور از این اصل، کیفیت بالای لباس در همه­ ی جنبه های طراحی، پارچه و دوخت لباس است به طوری که گذر زمان و تغییر مد روی آن­ها تأثیر نمی­گذارند. در واقع هیچگاه از مد نمی­ روند.

در واقع این اصل تلاش می­کند علاوه بر حفظ محیط زیست و دفاع از حقوق حیوانات، شرایط کار و حقوق کارگران را در این صنعت (به خصوص درفست فشن ها) بهبود ببخشد. همچنین در تلاش است به جایگاه صنایع دستی صدمه ای وارد نشود.

طبق این اصل وقتی لباس ها کمی پاره و یا قسمت هایی از آن ها پوسیده می شود می توانند توسط خیاطان یا خودتان تعمیر شوند. حتی زمانی که لباس قابل استفاده نیست نیز، می توان بر روی آن طراحی مجدد صورت داد و از آن یک لباس دیگر تولید کرد، به عنوان مثال می توانید با استفاده از شلوار جین های کهنه ی خود کیف یا پیراهن طراحی کنید. همچنین زمانی که لباسی کاملاً از بین می رود، باید توسط مراکز بازیافت جمع آوری شوند، سپس تبدیل به مواد اولیه ی نساجی شده و در نهایت به لباس های جدید و یا سایر محصولات نساجی تبدیل می شوند.

زمانی که لباسی سالم است اما از نظر شما دیگر قابل قبول نیست و یا دیگر برای شما دوست داشتنی نمی ­باشد، بهترین کاری که می­توانید انجام دهید این است که آن را به خیریه ها و دیگران اهدا کنید و یا اینکه می­توانید آن را اجاره بدهید و یا همچنین می­توانید به مبادله ­ی آن با کالاهای دیگر بپردازید و یا حتی به فروش برسانید.

این اصل نیز به پیروی از اصل قبلی است، اما به خرید و فروش لباس هایِ قدیمیِ با کیفیت بالا و با ارزش به صورت دست دوم تأکید می­کند.